Orta Doğu Yanarken

bir bomba sesiyle uyandı çocuk bu sabah
alışıyordu toz dumana gün doğarken

hayat ile ölüm arasındaki çizgiyi değil
ufuk çizgisini görmeliydi tan ağarırken

ağlamıyordu artık kabullenmişti kanlı gözleri
yuvasının bir mezar taşı olmasını beklerken

gözyaşlarını içerek doyuyordu Sam Amcalar
masum çocuklar kızıl pınarlar akıtırken

titriyordu her gece sonsuz yalnızlığında
seyrediyordu dünya, Orta Doğu yanarken...