Orta dogu perisan Şiiri - Hasan Hazani

Yüz yirmi dört bin nebi gönderdinde ne oldu
Orta doğu perişan hele bir bak, bak hele
Senlik, benlik diyerek her taraf vahşet doldu
Orta doğu perişan hele bir bak, bak hele

Bilmez ilim, bilimi bağnaz'ca yaşıyorlar
Akil, fikir kalmamış cehalet taşıyorlar
Din, messep'ler diyerek biri, birine düşman'lar
Medeniyet terk etmiş buralarda pişman'lar

Önce iman diyerek düşmüsler gaflet'lere
Kader, yazı diyerek inanmış afet'lere
Kötü'lüğü, belayı her şeyi allah'tan bulur
Ömür boyu dert, keder yaşarda böyle durur

Kadın'lar emir kulu erkek'ler emrediyor
Nereye git derlerse o yönlere gidiyor
Her türden baskılarla, söver, döver, öldürür
Gerekirse canlı, canlı mezar'lara gömdürür

Kapatmışlar burka, çarsaf örtmüşler
Her tür zulüm'le yer'de sürümüşler
Kendileri dünya'da dolaşır sahil'leri
Kandırırlar fetvayla, talkın'la cahil'leri

Muta nikah'ları vardır her saat her gün'leri
Zevk'le sefayla yaşar'lar bu günleri dün'leri
Adınıda uydurmuşlar böyle emreder dinimiz
Uyarız allah sözü'ne mukaddes'tir bu yerimiz

Erkek'leri isterlerse dört tane nikah kıyar
Yetmez ise daha nice cariye alır, sayar
Hazani der böylecece zalim'ler, mazlum ezer
Ömür boyu gurur'lanıp insan'nım diye gezer.
(h.hazani

Siirde yazılan bazı kelime anlam'ları:

Nebi: Peygamber

Burka:

Her taraftan kapalı, giyenin önünü görmesi için yüz kısmı kafesli çarşaftır.