Ulan! Cıngıllı dünya
Kuyruğu kaprisli nede sallarsın
vede ilgisiz;
Kibir sargın o burnun eğilmez yere
Sanki dokunsam eritecek bir nataşa…
Yıkmış bütün duvarlarını zaptın
Vakti gelmiş bir çan gibi
Kudurmuş, delirmiş o mezhep tınına
Şöyle bir vuracak tokmağını ararsın...
Ulan! Dingil dünya
Kaç papaz okudu ab'ını senin
Metruk bir fahişe sayma herkesi
Derme ulan!
Her dilde yanar, yatar da insan.
Kimi elim, kimi secd ile
Kimi bin vecd'e gelmiş münkir
Senin gibi yanardöner ortalıkta
Öyle bir sarılacak adamını ararsın...
Yahu bir eğlen hele, dur bir bak
Mühresine tükürüp sövdüğüm dünya.
Övdüğün dağ yüce, okyanus derin
Orta da bir adam var hele bir bak!
Ne desem beni duymazsın…
Sana yiyen, sana ezen, sana çizen gerek;
Ahvası ezeldir döl tutan dünya.
Ortada ben, tepen de Allah var
Gözlerin dönmüş senin belanı ararsın...
Kayıt Tarihi : 29.12.2013 19:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!