Bin yıllık yoldan geldim.
Aç kapıyı.
Çok yorgunum.
Ört üstümü.
Bedenim uyur idi.
Ruhum yürür idi..
Acıkmak yok,susamak yok.
Konuşmak yok.
Nerden geldim.
Nereye giderim.
Bir bilen ararım,
Ne oldu bana.
Soran yok.
Kaybettim kendimi.
Bir arayanım yok.
Bin yıllık yoldan geldim.
Aç kapıyı.
Çok yorgunum ört üstümü.
Ben kimim bilen yok
Maşruptan magruba niye gezdim.
Bilen yok.
Çok yorgunum,
Ört üstümü
Şeytanlar kovaladı.
Melekler kaçırdı.
Bunlar hep yalan mıydı?
ALLAHIM
Varlıkta kayboldum,
Yoklukta kendimi buldum.
Kayıt Tarihi : 8.5.2006 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazan insan kaybolur,sonra kendini bulurya işte öyle birşey
![Tülay Bilgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/08/ort-ustumu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!