Bir gece yarısı,
Çevre yollarında dolaştım
Gözlerindeki hüznün.
Bir otobüs durağı gibi alıkoyuyordu insanı,
Ayrılamadım.
Bir başka kenti düşledim sonra.
Bir balıkçı meyhanesinde,
Bir akşam üzeri,
Tenha bir köşede, bir masada,
Kendime rastladım,
Cebimde nisan şiirleri..
Sürünür birazdan gecenin parfümünü
Kasığa saplanacak ilk bıçak,
Kaldırım taşları,
Ve gözlerinde gezinen hüzün..
Bu gece, çok kan akacak..
Bu gece çoook acıyacak..
Otlar bürümüş bir ören yeri gönlüm
İçinde dikenler büyüyor tarifsiz,
-masalsız ve ninnisiz –
Hayra çıkmaz bu sessizliğim/sensizliğim.
Şimdi de, gözlerindeki hüzün,
Beni seyredip gülüyor..
Bilesin,
Beni kolay terk edemezsin.
Kaparım göz kapaklarımı,
çıkıp içimden, gidemezsin..
Tele takılmış bir uçurtma gibiyim..
Düşünme beni..
İyiyim ben, iyiyim.
Orhun Basat
Seslendirme için, ' Şiir Sesim ' Pınar Uslu ' ya teşekkür ve sevgilerimle..
Orhun BasatKayıt Tarihi : 21.12.2003 21:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ay, ışığıyla sevişmeyi öğreniyordu,
Yıldızlar hüzzam makamında parlıyor,
Utanmaz gece kuşları,
Bir söğütten, bir çatıdan uçuyordu,
Kehribar kokuları yayılıyorken geceye,
Bir kadın uzaktan uzağa, bir adamı düşlüyordu...
Esrik zamanların ikinci bahar senfonisi çalıyor,
Ve adını koyamadığı sevginin düşselliğini yaşıyordu
Yalnızlığı gecenin derinlerden boğarken....
Şiirlerinizden gidemeyişim bu, suç benim mi?
:) sevgiler saygılar
Kutlamaktan başka diyecek birşeyim yok...
TÜM YORUMLAR (2)