Ah ah yıkılmışlığın, örselenmişliğin hüsranında bu gönlüm
Nasıl fırtınadır eser, eserde dinmez acılara amadedir canım
Yüreğimi acıtan vefasızlıkların acısı kanayan yaradır içimde
Bu yara sağ olmaz, bu yara gönül yarasıdır kanar içerden
Bu hayat da nice yollar var bilirim sonunun hangi acılara çıkacağı.
Nice çıkmazların kavşağıdır bilinmez dost kapılarında varacağın yer.
Yürürüm yine de dosta doğru, bile, bile acıtsa da canımı pare, pare.
Çok şey mi istedim bilmem ölçüp, biçmeden dosttan sevgiden yana.
Rezilliklerin rağbet gördüğü bu sevgisiz, seviyesiz zamane.
Hiçlik ve hinlikler içinde yüzer insanlar güvensizlik ayyuk da
Ahlaksızlığın moda olduğu bir zamanede yaşıyorum ne çare
Canımı acıtan soğuk esen rüzgâr değil, dost diye gülen yüzler
Kayıt Tarihi : 1.5.2020 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!