Yırtın ve atın gömlekleri hani ütülü pantalonlar arasında
İçindeki paçavra, soğuyan demir nükleer patlama
Orkide soldu, kirpikleri bir bir, dalında dutlar, kuşların çığlığı
Kelebeğin omuzlarından indi yük
Ölü doğan buzağı köylünün feryadı
İşçiler ki umut tarlasında, kendi bileklerini kendi elleriyle kestiler
Çünkü at vuruldu, çünkü kaldırım taşları oynadı yerinden
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta