Orphe Gibi Şiiri - Habibe Merih Atalay

işte,
her şey
bu yalınlıktan
çıkıyor.

Aynı yalınlık beklenemez kimseden,
Sen de herkes herkes de Sen duyamaz.

Senin olduğun bir'ler vardır,
Benim de var,
ama bilirsin ki ‘kör elma’ dır hepsi biraz,
Benimsemek dolaylı olsa gerek,
yalın olanın farkını.

Kor gözleri açılmalı
sana duyduğu aşktan
mesela, görmeli ki
o Ben
gerçekten hiç sevmemiş.

Sevmek,
karşılığı olmayan
bir kendinden verme.

Doğanın sevmesi gibi
özledi mi çeken kucağına..
sevdiğin de ölmek bir bakıma.

İşte her şeyi bu yalınlıkta seviş,
karşılığı olmayan tek kendinden veriş.

Özledin mi atarsın bir bakıma Orphe gibi
öldüren kucağa sevdiğini.