Örneklem Şiiri - İbrahim Ünlü

Korku;
Sirenlerin kırmızı ışıklarıyla yaşar bu şehirde
Bu şehir yanıp yanıp sönen bu ışılara alışır
Evlat gibi basar bunları göğsüne
Karanlığa direnirken erotik nefretinin dinelmesi
Derdim;
Birikir birkaç aylık çöp yığınları gibi.
Hüznüm;
Yalnızlaşır orman ıssızlığı gibi
Ve kararır hayatım
Bir tünel karanlığı gibi…
Gözlerin anlatılır her yerde
Sana yazılan bu şiir gibi…