Örmek İsterim Şiiri - Abdullah Çağrı Elgün

ÖRMEK İSTERİM

Ey gönlüm bülbülü, bahçemin gülü
Seni bir tenhada, görmek isterim.
El, âlem duymasın, ettiğin zulmü,
Seni, ilmek ilmek, örmek isterim.

Mecnûn’u çöllere, düşüren bu aşk,
Ferhat’a dağları, deldiren bu aşk,
Kerem’i ateşte, yandıran bu aşk
Senin ateşinde, yanmak isterim

Sana feda, olmak ister bu canım.
Uğruna sebildir, akacak kanım.
Sen gönül sultanım, olursan hanım.
Sarılıp koynunda, kalmak isterim.

Aşkına mahkumum, yüz vermesen de.
Sönmüş ocağıma, köz vermesen de.
Aşkıma karşılık, öz vermesen de.
Yanında kul olup, kalmak isterim.

Ali dağ, Yılanlı, Eşsiz Erciyes,
Başı duman duman, sessiz Erciyes.
Volkanı, lavı çok, taçsız Erciyes,
Koynunda kavrulup, yanmak isterim.
4 Ocak 2007, Kayseri/Fevziçakmak