Uzaktan ağacın çığlığını duyduk,
Yaralı bir hayvanın ölüm çığlığı,
Yaşlar kırışık yanaklarımdan,
Çıplak göğsüme sızdı,
Bu korkunç ıstıraptı..
Ağaç yere devrildi,
Yapraklar titredi,
Sonra da hareketsiz kaldılar,
Ürken kuşlar uçuştular..
Ormana güneş ışınları sızamıyordu,
Duyduğum dehşeti ağaçlara haykırdım,
Öfke dolu bir sesti bu,
Ve sessiz orman, kara tehlikeyle doluydu..
Mırıldanıp orman karanlığında kayboldular,
Şiddet düşkünü soylu insanlar,
Korku ve dehşetle inlediler,
Orman hepsinden intikam alacak..
Kayıt Tarihi : 27.8.2021 22:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/27/ormanlarin-istirabi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!