Gerçek hep biliniyor insan tehlikeliydi,
Yok, etme düşüncesi merhametsizliğiydi…
Av bahaneleriyle, talan düşünceleri,
Hak’tan da değildi sunduğu eylemleri…
Kıpırdayan ne varsa hep ateş ediyordu,
Yok, olmuş tür de olsa hiç affetmem, diyordu…
Gören sadece Rab’ti başka da olmuyordu,
İnsan denilen türüm hiç bağışlamıyordu…
Engel konulmalıydı, insan sokulmamalıydı,
Türler yaşasın diye denge sağlanmalıydı…
(2016)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Kayıt Tarihi : 11.2.2018 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!