“yapraklar gülüşüm”
oysa betonadır her bakış
griler koşar göz değmemiş her yere
asırlar geçse iyileşmez göbekteki apseler
yaranın bilinci kendini yeniler!
“yaprakları düşürme”
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
''Yüreğine saglık,Güzel yürekli kardeş...Tebrikler,İbrahim Ethem Bingül''
güzel çevreci düşüncelerin ve şiirin için tebrikler
Turhan Toy
değişik ve güzel bir konu seçmişsin kardeşim etkiyeyici..... yalnız kalbi boş olan için ......hiçbir zaman ulaşamadığım(dır)
sevdiğim! sonu çok güzel bitmiş ulaşabildiğin birisi olur elbet :))
güzel bir konu & duyarlı bir şiir.....fakat betonu doğru yerde ve doğru formda kullandıktan sonra; Ronchamp Şapeli gibi, ortaya güzel ürünler de çıkabilir.... tebrikler ...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta