Ormanımda Cerenim Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Gözlerin orman desem ne dersin bilemem de,
Bakışların dallanmış, budaklanmış arkadaş,
Yol açsan yüreğine, gel desen gelemem de,
Sessizliğe bir adım şafak kalmış arkadaş.

Çevrelemiş bir siyah halka gözbebeğini,
Hala mı oynuyorsun sen o bez bebeğini,
Ben bir garip bebeğim verme kız bebeğini,
Filiz dediğim sevdan koca dalmış arkadaş.

Evcilik oynar gibi tuttuğum o elinden,
Vallahi de koklamam bir daha ben gülünden,
Geçmez olan yüreğim şu sevdanın selinden,
Ormanının içinden çiçek almış arkadaş.

Koca çınarlar gibi kalbime kök saldın da,
Bir denizkızı gibi göllerime daldın da,
Resminle hayallerim, düşlerimde kaldın da,
Ruhumu bedenimden ruhun çalmış arkadaş.

Bağındaki bülbülüm, ormanımda cerenim,
Gönlümü açmak için arandığım yarenim,
Sevda ağaçlarının gölgesinde serenim,
Seni gurbet illeri benden almış arkadaş.

18.Ağustos.2008 11.55