Milyonlarca canlı ölüp gidiyor,
Ormanı yakanın sonu cehennem.
Toprağımız çorak olup gidiyor,
Ormanı yakanın sonu cehennem.
Ağaçlar önlüyor dağdaki çığı,
Yeşil örtüyle o süslüyor dağı.
Orman bizlerin oksijen kaynağı,
Ormanı yakanın sonu cehennem.
Sitresi üstünden atan ağaçtır,
İnsanlara neşe katan ağaçtır.
Suları toprakta tutan ağaçtır,
Ormanı yakanın sonu cehennem.
Açan çiçekler güzellik bağıdır,
Yabani kuşların korunağıdır.
Orman hayvanların barınağıdır,
Ormanı yakanın sonu cehennem.
Yusuf orman namustur orman ardır,
Ormanı yakmak sanmayın ki kardır.
Yanan canlıların günahı vardır,
Ormanı yakanın sonu cehennem.
Kayıt Tarihi : 5.9.2012 18:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!