İklim suç ortağımız olduğunda
yangın yeri küllerini savurduğunda
acı bir yelin açlığına;
var mıdır dönüş yolları:
Ormanı çalınmış kuşlar nereye uçarlar?
Akacak yer bulamadığında gözyaşları
meyveler suyunu sakladığında dalından
ellerimiz de unutursa eğer
gökyüzünden koşan derin hüznü:
Ormanı çalınmış kuşlar nereye uçarlar?
Var mıdır bir dönüş yolu
bizi düşlerimizin kıyısına götürecek?
Acele et, kararmadan sular,
terk etmeden bizi göğümüzün al bulutu
son yaprak da düştü düşecek:
Ormanı çalınmış kuşlar nereye uçarlar?
Bilinmez dönüş yolları
sonsuzluğun kapısını, kuşlar anlar,
ağaç anlar, dal anlar, dağ anlar..
bilinmez, nereye uzar çığlıkları:
Ormanı çalınmış kuşlar nereye uçarlar?
Şerif Erginbay
Şerif ErginbayKayıt Tarihi : 12.11.2007 22:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Son Onbir Telli Turna
Der ki bu efsanede
Katlarsan bin kağıttan turna
İyileşir en onmaz yara
Dileğin de kabul görür huzurda
Hiroşima'lı küçük kız
Sağlıklı doğduğu dünyada
Atom bombası hastası olduğunu duyunca
Vazgeçmedi
Sürmeliydi efsane
Yaşamaya hevesli
Barış ve huzur yazacaktı
Her birirnin kanadına
644 turna bitmişti
Ki...
Kapandı gözleri
Tamamladılar tam sayıya
Geride kalanlar
Bin kağıttan turna ile
Uğurlandı toprağa
Her yıl Hiroşima da
Barış Parkta
Dünya ya salınır çocuk sesleri
Son on bir telli turnadan biriyim
Sorarım;
Hiç bir yeri,hiç birirnizi ayırmadan
Hasreti sılaya taşımadım mı
Dönerken mevsimler
Özgürlüğü,umudu
Yüklemediniz mi kanadıma
Bilmezmisiniz
Yitirirsem eşimi
Unutmak olmaz,gömerim
Kendimi gölünüzün suyuna
Sadoka kız kadar olamazsanız
Kılarsanız hayatı hükümsüz
Bir güvercin hatırı bile yoksa
Nasıl gelip konayım
Vatanım bellediğim ovanıza...'
Esas anlaması lâzım olan insan niye anlamaz, duymaz bu sessiz çığlıkları?
İmgeler muhteşem... Yeni bir usta şair tanımanın mutluluğunu duyuyorum...Kutlarım...Halenur
TÜM YORUMLAR (4)