Ormanda Karlı Bir Akşam Şiiri - Basri Şi ...

Galiba biliyorum, bu bağ, bu bahçe kimin,
Şu dağ köyündeki yaşlı değirmencinin.
Bilmeyecek ama burada durduğumu da, seyrettiğimi de,
Ağaçlarının süslenişini, en güzel karıyla iklimin.

Atımın; “işimiz ne” diye soran gözleri, hep bende,
“Kuş uçmaz, kervan geçmez, böyle bir yerde.”
Bir koruluk ve donmuş bir göl arası,
Yılın bu en uzun ve karanlık gecesinde.

Koşumlarını sallaması da cabası,
Bir an önce yola düşmek çabası.
Şu iki ses olmasa, sürecek sessizlik orucu,
Hafif bir rüzgâr ve karın ince ince yağması.

Koyu karlı ağaçlar, koksa da burcu burcu,
Ettiğim yeminler var, boynumun borcu.
Olsa da hava ayaz, mahmur gözlerimde naz,
Yolunda gerek yolcu, yolunda gerek yolcu.

Stopping by Woods on a Snowy Evening
BY ROBERT FROST

Whose woods these are I think I know.
His house is in the village though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.

My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.

He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake.
The only other sound’s the sweep
Of easy wind and downy flake.

The woods are lovely, dark and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.