ayazda kalınca gönül
gözüne damlayan acı
öterken ateşte bülbül
dokunan hıçkırık ucu
titrek gölgesinde ışık
elinden düşünce kaşık
yaralanmış sana aşık
başında görünmez tacı
iki şak oluncaya dek
fırtınada korkar ödlek
şimdi nasıl yapıp edek
kime kim kimin muhtacı
yalnızlığa yanıyordu
erkenden uyanıyordu
gideni hep anıyordu
neredeydi kim otacı
ozan efe gülümsersin
gününe günleri sersin
ayazlanıp ta esersin
ormana küstü tahtacı
2206104denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 30.6.2010 06:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!