Uzun yürüyüş kolu, eski sevgililerle geçilen yollardan,
Keskin kayaların ardı sıra yürüyordu Hekimdağın sırtına.
Güneş parlak ışıkları yaprakların üzerinde iç kanaması hissi uyandıran,
Ve aksime, güneşe aşık herkesi coşturan rengini bırakıyordu.
Mutluydular.
Hava kapalı olmalı, bulutlar Tanrıların savaş meydanı gibi
Kan damlatmalı ölü toprağa.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta