Orman Yangınları Şiiri - Necip Zeybek

Hoş geldin haziran,
Duydu ya sesini,
Savuştu buralardan pus duman.
Buyur, parklar bahçeler senin,
Dilediğin kadar kal, gitme bir yere aman!

Çilek,erik,kiraz,
Takıp takıştırdı,
Allı pullu gelin oluverdi tezgahlar.
Şenlendi seninle çarşı pazar,
Salmayız seni bir yere yaz,
Hele ısıt içimizi biraz...

Geldin ya sen,
İndi etiketler yarıya.
Döndü yeşil sevincinden
Kırmızıya, sarıya.
Bal verdin arıya,
Derman oldun çeşit çeşit ağrıya,
Berhudar olasın ey yaz,
Kal da buralarda doyalım sana biraz...

Oh be, içimiz dışımız sıcacık;
Varsın yansın ortalık;
Buz gibi suyun tadını hatırladık!
Aman canım yaz, etme hiç itiraz,
Çekip giderek çıkarma bir maraz
Gezip tozalım sayende biraz...

Sen var ya yaz,
Eğlencenin hasını,
Dinlencenin âlâsını,
Getirdin bize,
Ne kadar teşekkür etsek sana az.
Denizin başı pek kalabalık,
Erken gidip de yapma bir kabalık.
Çoşup eğlenelim doyalım sana biraz...

* * *
Hayır, hayır,güzel yaz
Her yer ateş, her yer duman,
Ciğerim yanıyor,
Ne olur, hemen git buralardan.

Yanıyor can evim,
Bozuldu sıhhatim.
Kül oldu onca servetim.
Kavruldu kurdum kuşum, börtü böceğim,
Karardı geleceğim,
Çek git buralardan!

Biliyorum bu suç,
Bu günah değil senin,
Sen misin ki ateşle oynayan,
Üzgünüm seni kovduğum için,
Lakin,tez tut elini,
Bitmeden bu canım orman,
Git aman buralardan!

Aslında, kızım söylüyorum sana
Gelinim sen anla!
Nasıl anlatırsan anlat,
Söz fayda etmediği için cahil insana,
Dedim, söz uçar yazı kalır söyleyeceğine şair yazsana,
İkazım ondandır ey yaz, sana!