Orman Yangını Şiiri - Saime Tavaslı

Dikkat! Elindeki bir kibrit,
Koca ormanı, yakabilir.
Onunla birlikte, sayısız can yitirilir.
Söyle! bu canlar nasıl telafi edilir?

Allah’ın yarattığı her can azizdir; biline.
Bunun cezası ancak bırakılmaz, ahirete.
Başlar bugünden, ciğerlerin çürümeye.
Ektiğin toprak küser, kaçar denize.

Önce, ormanın çektiği yağmur kesilir.
Canlılar susuzluktan yanar, kavrulur.
Güneşte yanıp, gölge aradığın gün bile,
Sormuyorsun! “Başıma gelenler niye? ”

Beşikte başlayan yakınlığın ağaçla,
Biter, son yolculuğunda tabutta.
Buna rağmen çok saygısızsın ona.
Bu çektiklerin aslında, az bile sana!

Sözlerim akılsız cahille, haine.
Ama sen de dikkat et yine!
Kasıtla mı? kaza mı? Fark etmez yaptığın.
Emin ol ki: önce, kendinsin yaktığın!