Lüle lüle saçları gövdesine dökülmüş
Kıvrılmış dalgaları inci inci dürülmüş
İşte orman ve deniz öylesine örülmüş
İç içe dürülüşün delisiyim delisi
Dolanmışım ipine şu masmavi denizin
Uzanmışım dibine şu güzelim sedirin
İnce ince sesini dinledim ötelerin
Ben bu iki cümbüşün delisiyim delisi
Güneşin göçmesiyle titreten uğultusu
Öbür yanda ormanın dinmeyen uğuntusu
Bu çileli hayatın bitmeyen avuntusu
Bir de densiz gülüşün delisiyim delisi
Artık orman ve deniz için için ağlıyor
Öylesine mecalsiz kıyıları yalıyor
Neden neden kuşların enginlere dalıyor
Bu sessiz çığlığın da delisiyim delisi
Şimdi öldüren renkler öteleri aşıyor
Ufuklar çok yorgun çok sanki fısıldaşıyor
Bu çirkefi görenler feryat edip şaşıyor
Ben bu yanılgının da delisiyim delisi
İçimdeki denizin delice kükremesi
Nedendir bilir misin renkten renge girmesi
Ne güzeldir sevenin sevdiğini görmesi
Böyle ağlatanın da delisiyim delisi
Zümrüt gibi yeşilin yazık bozkıra dönmüş
Hep ağlıyor toprağın sanki yanıp da sönmüş
Neyse artık anladın o mutlu günler dünmüş
Maziyi anmanın da delisiyim delisi
Bu içimi dindiren cümbüşün hikâyesi
Güzellikleri sevmen şu âlemin gayesi
Nedir diye düşünsen ömrümün sermayesi
Şu girilmez yolun da delisiyim delisi
Ben bir garip Arif’im kırık gönlün eviyim
Üryan üryan yerlerin ılık esen yeliyim
Ölgün üzgün denizin bir gaibin sesiyim
Başıboş kalışın da delisiyim delisi
(16.07.1999-Adana)
Dost Sesleri
&
korumak kollamak görevimiz olsun,
gölgesinde oturan temiz hava bulsun,
insanoğluna yakışır hayat bir sürsün,/
ağacın ormanın doğanın delisiyim delisi
beşir demir
bremen mardin iskenderun
Bazen soruyorum. Kendi, kendime!
Diyorum bu insanlar delimi ne!
Eğer olmaslalardı deli!
Kirletmezlerdi güzellikleri,
Yok etmezlerdi yeşillikleri.
EŞREF İNANÇ
Arif TatarKayıt Tarihi : 21.6.2008 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin niçin yazıldığını fark etmişsinizdir... 1986 yılında Anamur tarafına bir görev sebebiyle gitmiştim... İşte orada bir yer vardı; orası her şeye bedeldi... Orman ve deniz; ne güzeldi! .. On yıl sonra: 1999 yılında yine gittim; önce inanamadım, arabayı durdurup sormak ihtiyacı duydum ve ilk gelen birisine sordum ve dedi: 'Çok yazık oldu, yanıp kül oldu! ' demesiyle yıkıldım âdeta... Bunun üzerine bir Anamur akşamı bu şiiri yazdım... Bu şiiri antolojiye eklediğim sırada televizyon yeni bir yangın haberi veriyordu! ..
Hayırlı çalışmalar.
"Deniz yanacak", neredeyse!
Tebrikler Arif Bey...
harika bir şiir okudum ve muhteşem bir fotoğraf gördüm. Kutluyorum Arif bey. Sonsuz saygılar..
TÜM YORUMLAR (71)