Gamlanırda duman çöker,
Bulutlar suyunu döker,
Türlü nebat tohum eker,
Dağlara hayat vermeye.
Köknar selam salar bana,
Kaygı duymam çamdan yana,
Yaylalar can katar cana,
İnsan özüne girmeye.
Ardıcın koyu gölgesi,
Kestaneler can bölgesi,
Dalları çiçek yelesi,
Açılır meyve sermeye.
Karlı dağın soğuk suyu,
Fark ediyor her bir duyu,
Ormanda kuşların huyu,
Dallarda yuva örmeye,
Eyüp ormanlara âşık,
Gönlü dağlarla barışık,
Her yaz gitmeye alışık,
Ormanda sefa sürmeye.
Eyüp Şahan
Ankara 1.4.2010
Kayıt Tarihi : 29.11.2011 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!