Orman uykusu Şiiri - Zeynep Beşen

Seni yaşamak gerek ..
Sabahları dağınık başlarla
Geceleri uykulu gözlerle
Yolda yolakta yürüyüşlerle
Duvar diblerine oturuşlarla
Seni yaşamak gerek.
Yüz yüze bakişlarla
Sözlerle nakişlarla
Arada bir öyle böyle haller de
Seni yaşamak gerek ..
Bir ağaç altinda
Bazen orman uykusun da
Kimi yerde ellerin de
Kimi gozlerin de
Seni yaşamak gerek .
Kelimerce
Seslerce
Hecelerce gecelerce
Seni yaşamak gerek

Bir insan ağrısın da
Sayfa safya okunur gibi
Sevinç birligine katılır gibi
Bakma öyle der gibi
Seni yaşamak gerek ..
Bir pişmanlığa bulaşmamak adına
Keşke köyüne seçilmeden evvel
Memnuniyet tasindan içe içe
Seni yaşamak gerek .
Aşkla tanışmak adina
Huzurla duruşmak adina
Mutluluğa dönüşmek adina
Seni yaşamak gerek
İçine sine sine
İçime sinsin diye
Ruhuma bulaşsın diye
Yaşadığıma değsin diye
Seni yaşamak gerek ..
Gerekli görülmediği halde
İhtiyaç bulunmadığı yerde
Böyle bağrıma basa basa
Seni yaşamak gerek .
Coşkuyla sarhoş olup
Yatağınla gardaş olup
Suyuna ortak olup
Susuzluğuna su olup
Seni yaşamak gerek..
Yaşadığima Şahid olup
Seni yaşıyorum işte
İçime sine sine
Sineme sara sara
Seni seviyorum işte
Tüm hoşnutluklar icin de