Orman Kanunu Şiiri - Hasan Türkistan

Zehiri kuyruğunda sokan akrep.
Yılanın dili aldatan çıngırak.
Zulme bulamadım nerede mektep.
Haydar zülfikarını bize bırak.

Yüksekti onurlu kartal pençesi.
Şahin gözü uzaktan çok keskin.
Yapılırdı savaşın erkekçesi.
Düşmanlarımız sinsi,görünmez cin.

Dünyayı sarmış çakallar sürüsü.
Akbabalar bayram yerinde gezer.
Bizim kanımız zehirler soysuzu.
Baybarslar çıkarda zalimi ezer.

Kuzular girmişler kurt postuna.
Dişi kesmez uşak,bunak ihtiyar.
Sanki yaranacak çakal dostuna.
Bilmez ki onu bedavaya satar.

Dünyada geçiyor orman kanunu.
Mazlum parçalanan,yaralı ceylan.
Doyuramadı insanlar karunu.
Yok mu insanlıktan nasibi olan.