Orman Faresi İle Atmaca

Çok sayıda yılan yaşarmış,
Bir fare ailesinin,
Ve komşularının yanı başında…
Orman ve dere boyu,
Yılandan geçilmezmiş,
Onlarla savaşırmış fareler,
Ömürleri boyunca…
Bazen yılanlar fareleri avlarmış,
Kimi zaman fareler yılanları,
Alışmışlar buna…
Genç bir fareye,
Çok zor gelmiş böyle bir yaşam…
Çıkıp gitmek istemiş dağlara…
“Hiç olmazsa…” demiş ailesi,
“Düşmanımızı biliyoruz burada…
Her şeyin yolunda mı gideceğini sanıyorsun,
Dağlarda? ”
Farecik dinlememiş…
Çıkını elinde,
Vurmuş dağlara…
Derken gözüne kestirmiş,
Bizim toy fareyi,
Bir atmaca…
Fakat farenin kendisini görüp de,
Kaçmadığını fark edince,
Anlamış yabancı olduğunu,
“Dur biraz dalga geçeyim…” demiş,
“Şununla…”
Konmuş yanına,
Hatırını sormuş farenin…
O da neden geldiğini,
Anlatmış atmacaya…
Atmaca,acı konuşmuş sonunda:
“Zorluklar,meşakkatler vardır,
Dünyanın her yanında…
Kaçamazsın onlardan,
Dere,tepe yol alsan da…
Kendi toprağında boğuşacaksın,
Her türlü belâyla…” demiş,
Pençeleriyle boğmuş fareyi,
Afiyetle indirmiş karnına…

25.02.1995