Orman Adamı Şiiri - Öztürk Acun

Orman adamının kestiği ağaçta
dallı budaklı sevdası
Terleyen nasır tutan eli kutsal emekli
O biliyor
O seviyor dümdüz odunu
O seçiyor keseceği odunu

Gülüyor gönlüne göre bulunca ağacı
Kıyamıyor bakmaya
Kıyamıyor kesmeye
Gülüyor kıs kıs yarım yamalak
Gözüyle ölçüyor uzununu enini

Yine nutukçu nutuk örüyor
Karartıyor sarı çamı tükürükle
Orman adamı yakınına almış umudunu
Tutmuş elinden geleceğinin
Yararının olmadığını biliyor nutuğun
Nutukçunun
Tek yürek tek güç bileği
Baltası sırtında orman adamının
Kesmiyor ağaçları
Buduyor yalanları