Gece çöktü bedenime bu sabah, ruhum orman kadar sessiz
Dallar felç olmuş ağaçlarda, yapraklar nefessiz, kuşlar dilsiz
Pınarlar susuz, karanlığa sürgün ceylanlar, böcekler çaresiz
Yeşil maviye küskün, güneş ışıkları ürkek, ufuk çizgisi milsiz
Orman perisi kanat dökmüş, mutsuz ve masalcı artık sihirsiz...
S.Güler-29.11.2014
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim