Orman yurdun canıdır.
Memleketin servetidir, malıdır.
Onu kesen insan değil canidir.
Sevgi ile koruyalım ormanı.
Senin geleceğin ondadır,
Onunki sende.
Onu yakan uslu değil delidir.
Şefkat ile koruyalım ormanı.
Orman ruhun besinidir, kanıdır.
Tüm canlının, nebatatın evidir.
Onsuz hayat faniden de fanidir.
İçtenlikle koruyalım ormanı.
Beşikten mezara gerekli odur.
Hayatımız için önemi boldur.
Bu ara çoğaldı ormanda bodur.
Hep beraber gürletelim ormanı.
02.24.2002
Engin Türk1Kayıt Tarihi : 27.5.2011 16:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Türk1](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/27/orman-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!