Orman Şiiri - Ayşen Kayser

Senin ruhun karanlık bir orman sevgili
Ağaçlarında kanatsız kuşlar,
Hareketsiz... Korku içinde

O kadar karanlıksın ki
Işıl ışıl parlıyor üstünde
Sönmüş yıldızlar
Sen bana olabildiğince uzak ol sevgili

Hayatın tek kişilik bir satranç tahtası
Her karesinde sen varsın
Piyonların yerli yerinde
Ve bütün hamlelerin kendine karşı
Sakın beni oraya hapsetme sevgili

Kendine uydurduğun her bir düşünce için
Eski bilgelerin kederli ruhları
Ağlıyor çaresizce...
Son gücümü sende tükettim bile bile
Şair yıllar önce söylemiş
Mutlu aşk yoktur diye
Ben daha yeni inandım sevgili...