Orman Şiiri - Necati Tarak

Baharın en güzel günü
Çıkalım ormana gezelim sizinle
Orman dedim ya!
Mis kokusu cennet yeli koktu esti sanki
Yürüdük biraz, tarlalarda bahçeler de
Çamlar ardıçlar ladinler v.b ağaçlar
Ne güzelde dağıtılmışlar, toprak üstüne
Hepsi birbirinden harika

Olmu ya ki şu çamlar yok mu?
İstemeden oturup ferahlamak, istiyor insan
Mevsimde ilkbahar oldu mu değme keyfine
İlerlemek istiyorsun kuytu yerlere

Neler görüyorsunuz, neler
O insanlar neler yapmamışlar ki!
Kökü yanık, başı kuru. Beli kavlak, başı kuru
Yada yatırmışlar yerlere, cenaze misali
Bilmem ki ne kinleri var, insanların bunlara?

Ne demişti Peygamberimiz?
Nerede o söz, nerede, senin yaptıkların
Ey insan, düşün yaptıklarını
Zevk için, dumanı için, çıkaracağı gürültü için
Küçük bir dünya menfatı için, kıyılır mı bu canlara
Utanıyorum insanlığımdan, yapılanları görünce

Düşün beşiği, tabutu
Onunla büyüdün onunla ölünü taşıyacaklar.
Ağaç tabutunla cenazen taşınacak
Aşın ekmeğin, güzel kokun
Daha saymıyorum artık
Sen, daha iyisini bilirsin.
ORMAN SENİN HER ŞEYİN
11.03.1972
Bulutoğlu-Kavkırt