Orman Şiiri - Mevlani Ulusoy

Yağmur çeker, toprağı tutar
Kirlenen havayı temiz yapar
Ulusal bütçemize gelir katar
Yurdun kanı, canıdır orman.

Kuşun, böceğin sıcak yuvası
Ozanın çaldığı küçük curası,
Nice çalışanın, ekmek parası
Yurdun kanı, canıdır orman.

Olur, olmaz yerde ateş yakma
Sakın, yaş ağaca nacak vurma!
Zararı dokunur, keçiyi sokma
Yurdun kanı, canıdır orman.

Doğanın gizini çözsek derince,
Yeşilliği gören, kapılır sevince
Çınar ağacının gölgesi serince,
Yurdun kanı, canıdır orman.

Sabah, akşam girdiğin kapıya
Boyası güzel renk verir halıya,
Kereste sunar; inşaata, yapıya
Yurdun kanı, canıdır orman.

Odununu yakarsın döner köze,
Ateşinin şavkı vurmaz mı yüze?
Bitkisi, hayvanı emanetse bize!
Yurdun kanı, canıdır orman.

Yazı yazarken kâğıt, kalemim
Kışın pastanede içilen salebim,
Beşikten, mezara hep yarenim
Yurdun kanı, canıdır orman.

Kıra tohum ekip fidan dikelim,
Sağladığı yarara, ilgiyi çekelim
Bunu insanlık için ödev bilelim,
Yurdun kanı, canıdır orman.