Güzellikten konuşursak,
Hemen gelir dile orman.
Bir bilene danışırsak,
Eştir vatan ile orman.
Canlıların yuvasıdır,
Kaynak suyun kovasıdır.
En güzeli havasıdır;
Oksijendir bile orman.
Önler çığı, erozyonu...
Aklı olan korur onu.
Tayfun olsa gelir sonu;
Göğüs gerer yele orman.
Su işlemez çorakları,
Humus eder yaprakları.
Can bedeli toprakları;
Teslim etmez sele orman.
Soğuk, sıcak dengelenir;
Güneş olur, gölgelenir.
Yel estikçe dalgalanır;
Benzer nazlı güle orman.
Yazar kâğıt, kalem onda,
Koca dünya âlem onda.
Özlediğim sılam onda;
Girer bin bir hâle orman.
Gönül versek biz hepimiz,
Cennet olur bu ülkemiz.
Suyu temiz, hava temiz;
Bir çoğalsın hele orman.
Yaptıralım amenajman,
Çalışalım zaman-zaman.
Yok olur toz, kirli duman;
Alındıkça ele orman.
Bir servettir her zerresi,
Bağlamamın malzemesi.
Yüksel çalar, çıkar sesi;
Seda verir tele orman.
04.12.1999
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Orman, hayatım ta kendisidir. Orman, evrensel bir varlıktır. Dünyanın öbür ucundaki orman benim ormanımdır. Çünkü onun sayesinde nefes alıyorum. Oksijeni gökyüzünden kimse toplayıp da hapsedemedi henüz. Ücretsiz soluyoruz hâlâ. Kıymetini bilmeliyiz.
Ağaçların birliği bir orman,
İnsanların birliği bir millettir,
Bu birliği tesis edecek harç
ne olmalı dersiniz?..Tebrikler
Muhabbetle selamlarım..
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (1)