Orman - 2 Şiiri - Ahmet Berat Ünal

Ormanlar toprağın en güzel süsü,
Ağaçtır ormanın yeşil örtüsü.
Bir yanda kuşların güzel türküsü,
Canlılar yumağı bütünü orman.

Kekliği, tavşanı, böceği, kurtu
Ormanda hepisi yuvayı kurdu.
Kim bırakır bize böyle bir yurdu?
Atadan yadigâr kaldı bu orman.

'Dağ'deyip, 'taş' deyip dikersek ağcı
Toprakta oluşmaz erozyon sancı.
Böcekler sevinir, kuşlar duacı,
Canlılar yumağı bütünü orman..

Çam, ıhlamur, kestane, gürgen
Şevk ile sallanır; her gün büyürken.
Menekşe, sümbüller alıp yürürken,
Canlılar kaynağı olur her orman.

Arılar, ağaçta bir kovuk buldu;
Çiçekten topladı balını koydu.
Arılar, ormana ne güzel uydu
Canlılar yumağı bütünü orman.

Şırıl şırıl akar karşıda dere,
Suyunda oynasın balıklar hele.
Serin serin eser, bakın şu yele
Cennetten köşedir bu güzel orman.

Berat der ki: Ağcı kesersen boşa,
Bin musibet gelir sonunda başa;
Alır seni senden büyük telâşa.
Yok olur canlılar bütünü orman...

10.06.2000
Noter n. 3616