Birbirinin aynısı olan,ışık diplerine ulaşmayan devasa nebatlar arasındaydım.
Hışırtısı huzur verse dahi,başımı kaldırıp semaya bakmak istediğimde heybeti korku salıyordu.
Bazılarını dolanıp durmuştu sarmaşıklar,kimi dalları kurumuş kimi dalları son demini yaşıyordu.
Genelinde kuşlar yuvalanmış cıvıl cıvıl ötüşüyorlardı.
Sincaplar kovuklardan kavuklara durmadan koşuşturuyordu.
Yerdeyse arada karartılar geçmekte tüylerim ürperiyordu .
Açık alandaydım sırtımı verecek yer aramalıydım heran karşıma acı sürprizler çıkabilirdi.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta