Saliha Öcal - Orman Şiiri - Antolojime E ...

Birbirinin aynısı olan,ışık diplerine ulaşmayan devasa nebatlar arasındaydım.
Hışırtısı huzur verse dahi,başımı kaldırıp semaya bakmak istediğimde heybeti korku salıyordu.
Bazılarını dolanıp durmuştu sarmaşıklar,kimi dalları kurumuş kimi dalları son demini yaşıyordu.
Genelinde kuşlar yuvalanmış cıvıl cıvıl ötüşüyorlardı.
Sincaplar kovuklardan kavuklara durmadan koşuşturuyordu.
Yerdeyse arada karartılar geçmekte tüylerim ürperiyordu .
Açık alandaydım sırtımı verecek yer aramalıydım heran karşıma acı sürprizler çıkabilirdi.