Orman Şiiri - Muharrem Evirgen

Ağaçlar yalan söylemiyor
Orman akciğerlerimizle söyleşiyor
Kekik kokuları burnumuza ilişiyor
Göz yeşilin tonlarında kayboluyor
Köknar ağaçları elleri semada
Her daim Rabbine yalvarıyor
Rüzgâr âmin diye haykırıyor
Metrelerce ağaçlar yıldızlarla
Geceleri bir şeyler fısıldanıyor
Kozalaktan fırlayan tohum
Orman olmaya ant içmiş
Toprak belemiş su can vermiş
Ay bakmış güneş gülümsemiş
Vakti gelen ağaç göçmüş
Yine toprağın bağrına
Koca gövdesi çalısı çırpısı
Bıraktığı tohuma gübre çabası
Her şey Hâlîk’ın Hayy tecellisi