ORMAN
Ormanda yürürken irkildim birden.
Takıldı ayağım toz kalktı yerden.
Sarmaşık kolunu dolamış belden.
Kırdı belimi dost, doğrulamadım.
Kınalı keklikler öter arkamdan.
Karaçalı battı düşmez yakamdan.
Çekin elinizi artık soykamdan.
Soydu beni de dost,söyleyemedim.
Çetindir yolları ,sarptır kayadır.
Dizlerim kanar, ayağım yaradır.
Zalim orman bana sonsuz yuvadır.
Kırdı kafesim dost, ağlayamadım.
Sis çöktü havaya kurtlar uluşur.
Yavrusun yitirmiş ceylan koşuşur.
Leş yutmuş kuzgun , dalında ötüşür.
Çaldı ciğerimi dost, söyleyemedim.
Çalılar , dikenler yolumu bağlar.
Ciğerim sızılar, yüreğim ağlar.
Kan kokan ormanda, yol vermez dağlar.
Yaktı beni de dost, ağlayamadım.
Ormanın içinde zor günler gördüm.
Gülmeyi unuttum her gece öldüm.
Bütün dertlerimi sineme gömdüm.
Vurdu sineme dost, söyleyemedim.
Köşkeroğlu , boynun bükük suskunsun.
Dilin durmaz hoş sedaya düşkünsün.
Dost elinden cefa çekmiş küskünsün.
Kesti gırtlağım dost, ağlayamadım.
Memik Kömekçi
17.04.2018(Kilis)
Memik Kömekçi
Kayıt Tarihi : 18.4.2018 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygularıma ortak olup şiirimi yorumlamanız beni derinden etkiledi üstadım. Sağ olun, var olun efendim.
Dilin durmaz hoş sedaya düşkünsün.
Dost elinden cefa çekmiş küskünsün.
Kesti gırtlağım dost, ağlayamadım.
TAM PUANLA SEVGİLER ÜSTADIM.
Gönülden ve yalın yorumlarınız için, gönülden teşekkür ediyorum. Esen kalın efendim. Saygılar.
TÜM YORUMLAR (4)