Türlü, türlü hayvan barınağısın,
Yazık, her geçen gün azalıyorsun.
Yurdu kuşatan oksijen ağısın,
İnsan ihmalinden bozuluyorsun.
Hayvanlar yuva kurmuş kucağına,
Hep onlara analık yapıyorsun.
Sürüler dağılmış dört bucağına,
Cümlesini bağrında taşıyorsun.
Vazifeyle faydan saymakla bitmez,
Sendeki tad ve koku hep aklımda,
Şakıyan kuşlar yokluğunda ötmez,
Geniş yerin var, gizlimde, saklımda!
Kayıt Tarihi : 13.11.2015 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!