Ağaçlarda kumru, bülbül sesleri,
İnletiyor dağı taşı hevesle.
Yapraklar arasında esen o zaman yeli,
Hafiften serinletir her yeri.
İlkbahar, yaz günlerinde kuşların sesi;
Tatlı çıvıltılarla uyandırır herkesi.
Bu coşkular nedir? İçten gelen hevesi
Kara sevdalı bir insanı uyutuyor kuş sesi.
Ormanlarda ağaçları çınlatan
Sabah, akşam yuvasında öten kuş.
Tatlı yaz boyunca uçuşlar yapan,
Kumru, bülbül, üveyik, güvercini değil mi?
Ormanlar ağaçlar yurdun süsüdür,
Yeşillikler içinde cennet yapar yurdumu.
Ağaçsız ülkelerde ne bahar var ne de yaz,
Susuz canlı olamaz, refahsız gönül çok yaşamaz...
10. 09. 1969
Noter n. 3616
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Berat Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/17/orman-1.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)