İLK
Bir şiiri yeniden yazmak titretiyorsa
Değişmeyen tek heceyi
Çocuğun titreyen iç sesinden
Avuçlarına dolan kırık bir dua gibi
Yeniden yaşanabilir o ilk bakış
Gözlerinin denizinde sular kaynıyor
O denize beni de götür
Aşkın gözü kördür
Yeni yüzyılda aşk acısından ölünmüyor diyorlar
Dünya büyük sevinci hüznü büyük
Yok değil kadınım
Öyle yürümüyor işler aşksız susuz
Aç bilaç kadife kırışığı yüreklerle
Akamayan yaşlarla gözlerinde
Sen susunca aşk kendiliğinden büyümüyor
İki şair birbirini severse
Mevsimsiz açmıştır çiçekleri aşkın
Evrene sığmaz kelimeler
Anlamlar labirent
Küller küpün derininden seslenir
‘’Sızdırma artık avucunun toprağından
Gelsem yanına konuşsak konuşsak
Birer sigara yaksak gözler tamam
Durup durup aklıma gelişin
Bekledim sustum hayatım eksik liman
Şöyle bir iç çeksem
Gelirken gittiğim dağlardan
Dağlardan giderken denizlere geldiğim yollar
Yazı güzel yazı ılık ve yaban
Seni seviyorum der gibi umutsuzluktan
Sarıldığım ağaçlar kadar alacalı
Naif bir yalan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!