‘’O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler’’ demişti Can Baba yıllar önce ve yine eklemişti ;
‘’arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer ’’
Öğrendim sayende…
Şairlerle dost oldum şimdi,
ki şiirleri , varlığının izlerini taşıyan resimlerde…
‘’bir gece vakti aklına gelsem, uykunu tutsam, bırakmasam’’ diye,
Orkide ismini vermiştim eşsiz bir hevesle , çiçek olup gülücükler saçan yüreğine.
Orkide...
Sevdiğinde ,
o sevgin öylesine sevinçle karışsın sevgime…
Ben aslında ;
beni sevmeni çok sevmiştim…
Ve sana :
‘’bana yeniden şiirler yazdıran kadın’’
demiştim….
Şehrin her yerinden görünen , işte o bilmem kaç katlı cam kule,
ihtiraslı alev kızılından , mavi bir orkidenin hüzünlü rengine döndü şimdilerde...
Bil ki senin sevgin,
senin rengin kaldı üzerimizde
ve yaşanan anılar dokuz kare resimde….
Söylemek isteyip te ,o an nedense bir türlü söyleyemediğim birçok kelime ,
ki gözlerinin bakıp içine,
şimdi o mavide...
Gittiğinde,
o rengi öylesine resmetmiştim gözlerime…
Ben aslında ;
benden gitmeni hiç sevememiştim…
Ve sana :
‘’bana yeniden şiirler yazdıran kadın’’
demiştim….
Kayıt Tarihi : 18.1.2019 15:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)