Orkide Çiçekleri Arasında Armageddondayım.
Menekşe renginden sarıya, sıra sıra renk halesi-armonisi sergiliyordu fuaye salonunun duvarında yan yana dizilen orkide çiçekleri. Hepsi birbirinden nadide, nadide birer tablo olarak çıkmışlardı fotoğraf sanatçısı Sayın Durukan’ın objektifinden… Menekşe renginden… Sarıya. Torosların üzerindeki vadilerden ve tepelerden özenle seçilerek fotoğrafları çekilen bu nadide orkide çiçekleri serginin açık kalacağı bir haftalık zaman diliminde, bilmem kaç Adanalı fotoğraf severlerle buluşacaktır? Kim bilir? … Menekşe renginden sarıya nadide orkide çiçekleri…
Onlarca kalabalık ziyaretçiler arasındayım. Her ziyaretçi tek tek ilgileniyor rengarenk orkide tablolarıyla. Oysa ben hakim bir köşeden tamamına birden bakıyorum, tümden görüş açımla. Ancak öyle tadına varıyorum görmek fiilinin. Ziyaretçilerin sergiye dair düşüncelerini içeren konuşmaları geliyor kulağıma övgü dolu, sevgi dolu sözleri…
Bu kadar insanlar arasında ben yine yalnızım, yine mahsunum, sen yoksun diye.
Menekşe renginden… Sarıya, sana gene ihtiyacım oldu. Hani deriz ya “dilimin ucunda ama diyemiyorum” diye. İşte öyle… Menekşe renginden sarıya bütün renkler geçiyor gözümün önünden ama sen çıkagelmiyorsun dilimin ucundan…. Dil sanki benim dilim değil, bendeki senin dilin… Bana yardımcı olmuyor, garezi ne? İşte tam şu sıra sana ihtiyacım oldu, onlarca rengarenk nadide orkide çiçekleri arasında bir tek sana…
Sahi bizim oralarda orkide çiçeğinin adı neydi? Hani donurma yapımında kullanılan, dondurmanın ham maddesi idi, neydi onun adı, adı neydi?
Tamamını Oku
