Orkide Şiiri - Özge Özgen

Hiç kimse göründüğü gibi değil ki sevgilim.
Ben de değilim.
Mükemmel bir hayatım olmadığı gibi,
Yorgunluğumun bel kemiğini saydıkları oluyor.
Ve adımı yazdıklarında siyah bir tahtaya..
Okuyorum!
Ve daha iyi görüyorum gidenleri.
Çok değişmişler.
Öyle ki, hep eksilen yanımdan kırıyorlar beni.
Bu yüzden de,
Susan, ve hiç durmadan giden,
Hep ıslık çalan bir tren vagonundan ayrıldım geçen yıl Temmuz da.
Bu sayede, cümlelerin yerini değiştirdim.
Ve bazı kelimeler,
Bazı insanlar gibi nerde duracağını bilmiyor.
Yanlış anlatıyorlar onlara,
Onlar da inanmak istedikleri için inanıyorlar..

Var sayıyorum ki,

Ben bir orkide bahçesinden geçtim.

Ve geriye dönmedim..