Orijinal İnsan Şiiri - Mahir Zeren Oktay

Saçların kahve, aralarında sarı
Gözlerin siyah, anlamlı anlamlı
Burnun orijinal, hafif kalkık
Bakışların orijinal, anlamlı anlamlı
Dudakların kahve, aynı köfte
Tenin yanık, çekici mi çekici
Kulakların da biçimli,
Kafanı indirip bakardın konuştuğunda
Orijinal sesinle, orijinal aksanınla
Orijinal, hayata bakışınla
Kendi kelimelerinle anlatırdın anlatacağını
Vücudun güzel, kadın vücudu
Bazen kasardın vücudunu
Ellerin çok güzel, biçimli
Elleyince pamuk gibi
Esmer eller yetenekli
Kızınca vücudun değişik bir hal alırdı
Ve çok çekici olurdun, severdim seni
Sanki insan üstü bir şeydin
Uzaktan silüetini görüp tanırdım seni
Orijinal bir duruşun vardı ayakta
Orijinalin önde gideniydin işte
Diesel kotunu giyerdin, çok çekici olurdun
Saçını açınca vurulmamak mümkün müydü sana
Şaşıyorum vurulmayana
Orijinal bir yürüyüşün vardı
Sen açık saçla yürürdün, bakardım ben sana
Bir de toplardın saçını, topuz yapardın
Kafanı indirip bakardın, ilk öyle gördüm seni
Ve vuruldum sana
Bazen de at kuyruğu yapardın
Ah ah, bir de o gülüş yok muydu
İyi niyetle, yüreğindeki temizlikle gülerdin
Hayrandım gülüşüne
Gülüşün çok güzeldi
Çok orijinal biriydin
Ağzındaki sakızı çıkar demezdin
Ağzındaki sakızı tükür ya da yut derdin
‘’ Tükür ya da yut ‘’ derdin bazen
‘’Tükür’’ derdin bazen
‘’Yut’’ derdin bazen
Ruh haline göre değişirdi
Bazen çok yumuşak olurdun
Bazen de çok serttin
Bir şeyi yap dediğinde yapmak durumunda olurdum
Yumuşakça veya sertçe söylerdin
İşte böyle biriydin, sana vurulmamak mümkün müydü?
Çok sıcakkanlı birisiydin;
Sürekli etrafa pozitif enerji saçardın gülüşünle
Bir şeyler anlatırdın arkadaşına, sonra gülerdin
Espritüel, kafa bir insandın yani
Hep gülerdin hep! İçindeki çocuğu saklamazdın
Çok da iyi anlaşırdık, birbirimizin halinden anlardık
3 yıldır görmediğim için hatırlamakta güçlük çektim
Bir şey unuttuysam affola

(12.09.2008)