Başını kaldırdı ve göğe baktı o çocuk.
Kara karaydı gözleri, zeytin gibi her sofraya oturdu, her sabah.
Boş bir kını vardı, ve ne ki gönlünde kini vardı,
Kılıcını kendi yaptı, kesmeyi düşledi.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta