gökyüzü ağlar ardına
yıldızlar,yarım kalmış ay senin olsun gülüm
karabulutları,fırtınayı alır giderim
bir canım var,ruhum senin
postumu alır giderim gülüm
güzel günler var göreceğin
geceler uzun,
uzun uzun geceler
ışık kararması
göz yanılması
her akşam
kim bu gölgenin sahibi
toprak güneş ile bedenin
vücudunda toprakla gölgenin arasında
basmaya kıyamadım,
atladım üstünden usulca
yanağında tebessüm belki
ama beni anlamadın
insan fikrini söyelemeye korkar olmuş
herkes herşeyin farkındayken hele
susarak şahit olmak sevap olmuş
hak diyenin hakkını verirler
e devr-i alem böyle iken
konusu aşk olan şiirleri yazan şairin ben vay haline! ! !
eskiden sevmeyi düşünürdüm
şimdi ise;
düşünmeyi seviyorum
işte tek fark bu...
Şundan eminim ki;
Fikir zikirden daha tehlikelidir
kurşun delip geçsede
söz takılır
söz uçsada yazı kalır
mühim olan nasıl yazdığın değil neyi yazdığındır
ben büyüdüm çocukluğum öldü
masumiyetimi kaybettim sonra oyuncaklarımı
artık üstümü kirletemiyordum
toprak kokmuyor ellerim
büyüdüğüme pişman ettiler
ölmeyeceğini idda eden biri varmı aranızda
hepimiz öleceğiz bu kesin olan sonumuz...
ama zamansız...
kör bir kurşunla...
talihsiz bir kazayla...
ama alçakça...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!