Orhan Turan 2 Şiirleri - Şair Orhan Turan 2

Şimdi her hafta sonu seviştiğimiz o saate kurulu bünyem.
Pazar günü sen geleceksin, yatacağız.
Çırılçıplak olup, anadan üryan,
kan ter içinde kalacağız.
Şehvetin sınırlarını paramparça edip,
iki tenin tümleşiğinde

Dün zordu;
Zordu çünkü bütün haber kiplerim,
hüzünbaz gece suretine çekiyordu beni…
Ekleriyle fiil köklerine zaman kavramı katan
her şeyim ağlıyordu.
Gözlerimi kırpmadan baktığım

Şimdi bana dokunuşların kaldı.
Gittin, ama hala teninde ellerim.
Küçük bir çocuk gibi dizlerinde,
defalarca öpülmeyi özledim.

Konuşmaya kalkmayacağım; söz…
Dilenmek için vakit geç biraz,
biraz da sensizlik beni aldatan…
Dedim ya, sofranın ortasından kalkmak gibi,
en iştahlı yerinde kaşıksız kalmak!

Sen su ol! Ben ateş...
Ve hiç bir 'ateş'
bir suyun ardında görülmedi yeryüzünde...
Hiç bir ateşte suyun peşinden gitmedi!
Ateş yakıp giderken; izledi su...
Söndürdü bazen, bazen buharlaşarak…

Kirlettim kendimi dün gece!
İki kadındı seviştiğim...
Aklıma geldin, kovdum seni
Anlamak istemedim
Ey RAB!
Duy beni!

Güzel bir kadının altına bırakır gibi,
Kasmayacaksın kendini yazarken…
Aşka isyansa; isyanın kalbinde;
Dilinden esirgemeyeceksin sözcüklerini…
Sen girince içine, deniz taşacak mesela!
Karaya vuracak bedenin; tutunamayacaksın!

Bir kuşun kanadına yazamazsın,
Uçmak senin işin olmalı mesela...
Ya da bir yol gibi akamazsın
yol senin olmadıkça!

Kimlikle gezenleri polis ablukaya aldı.
Bense korkuyorum artık.
Barikat kurmuşlar, ellerinde 'kafa kağıdım'
ve tüm yön levhaları üstüme üstüme geliyor.

'bir erkeğin daha elini tutmanın' sıradanlığını yaşarken sen