Güzel yanlarını her kes,
Kötü yanlarını ben bilirim aşk.
Başkasına göre vaz geçilmezsin,
Bana göre af edilmezsin.
Sen bana göre değilsin aşk,
Hoşçakal meleğim,
Seni artık sevmeyeceğim.
Bakmayacağım gözlerine,
Seni artık görmeyeceğim.
Sana küçücüğüm demeyip,
Seni kalbime gömeceğim.
Sen bana kalbini vermedin diye,
Aşkını bir yana koyacak mıyım.
Gelip de yüzüme gülmedin diye,
İçimde sevdadan cayacak mıyım.
Bırakmam seni ben hiç bir tarafa,
Aynı mıdır acaba şimdi gidip bir baksam,
Benim bıraktıklarım benim unuttuklarım.
Kimler yaşar orada bilenlere bir sorsam,
Çocuk yaşantılarım gençlik başlangıçlarım.
Dağlar taşlar aynıdır bildiğim kadarıyla,
Sonu yok bu sevdanın,
Başlangıcı da yoktu.
Belli olmayan bir kavganın,
Belli olmayan iki oyuncusu.
Biri umutsuzluğun siperinde,
Hep benim taraftan baktım her şeye,
Ben dedim her zaman olup bitene.
Sonuçta insansın hata yaparsın,
Allahım bir yürek koymuş içine.
Senin de içinde duyguların var,
Birden esen bir rüzgar,
Dağıtıyor sisleri yavaşça.
Belirsizlik belirginleşiyor,
Ortaya çıkıyor her hali.
Belli olmayan köşeleri,
Karanlıkta kalan yerleri,
Görmezden geliyorsun perişan hallerimi,
Kazançtan sayıyorsun yalnızlık yıllarını.
Ortayı düzeltirken bozmuşsun yanlarını,
Yalnızlık yaratanın değil midir sevgilim.
Terk edip gidiyorsun seni seven dünyayı,
Bir kere düzen bozuldu gönülde,
Artık hiç bir şey gitmiyor çizgide.
Her şey siyahla yazılmış yazgıda,
Sen bin kere sev değeri olmuyor.
Oynattın bir kere taşları yerinden,
Ben dertli dünyanın içinde bir kul,
Benim de içimde sevdalı gönül.
Gönlümün içinde dağ gibi buzul,
Erimez bir türlü yansa da yürek.
Hep bana uzakta olmuş kaderim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!