Bir yıkım ve direniş döngüsü...
Çanakkaledir bir devrin arafı
Şehadet uğruna direnenlerin savaşı
Çanakkaledir bir asrın yaşı
Ay yıldızda bir cihan saklı
Darmadağın yine anlattıkların.
Ellerin uzak ellerimden,
Rüzgara karışmış hasretin...
Maişet derdi ve korku, sesinden.
Ay, parselleniyor gökkubbeden,
Nesir kadar uzaktasın diye, yakınmışsın cümlelerden.
Gel
Gecenin karanlığı çöktüğünde
Yıldızlar yandığında,
Ay doğduğunda gel.
Yokluğunda bunlar eksik manzaralar.
Gel ki yakalım mumları,
Güneş doğmadan ayrıldı felekten
Ücra bir boyuta uzanan sağanakla, izbelerden
Lazarus umudunu kaybetti, gidiyor melekler
Elzemdi oysa umut etmek, şimdiyse meçhul
Dönmesin böyle dönecekse bu devran
Anlamı yok bizden evvel gidenler olmadan
Kasvetimi prangalıyor kara bulutlar
Ulaşmıyor asi isteklerim gökyüzüne
Ama bizzat kendim çıkıcam bir gün
Kaybedecek bir şeyim yok, eriyorum günbegün
İflas ediyor kalbim her gün
Kara kışın ortasında
Yıldızlar kasvetle dolduğunda
Aydınlatamaz dolunay yansa da
Bulanırız rengarenk siyaha
Teninde ki Ay; en büyük ışığım,
Tüm karanlığıma parlayan.
Saçlarında ki yıldızlara aşığım,
Gece olunca yanan...
Yüreğin midir tutunamayan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!